Σάμαλι, κοκ, πασατέμπος και μάθημα της ώρας

Ο νέος σε ηλικία καθηγητής μπήκε για πρώτη φορά με πολλή διάθεση για δουλειά σε μια τάξη ενός λυκείου της επαρχίας (μιας μακρινής και άγνωστης επαρχίας κάπου στην Άγρια Δύση, μακριά από μας). Μπαίνοντας, τα πόδια του άνοιγαν δρόμο σε λοφίσκους από τσόφλια ηλιόσπορου. Στα χέρια των παιδιών είδε μεγάλες σακκούλες από αυτό το διασκεδαστικό σνακ και στη διάρκεια της παράδοσης, είχε τη μουσική υπόκρουση του τσίκι- τσίκι από τα σποράκια που μασούσαν κι έφτυναν οι μαθητές του. Επιστράτευσε όλο το χιούμορ του ο δυστυχής και τους είπε: "Μα, καλά, δεν φτάνει που στο σχολείο γίνεστε παπαγάλοι, τρώτε και την τροφή τους;" Ούτε το χιούμορ όμως τον έσωσε, ούτε η εύλογη απαγόρευση να τρώνε σπόρους ή οτιδήποτε άλλο την ώρα του μαθήματος. Κι αυτό γιατί στο γραφείο που το ανέφερε του είπαν ότι δεν υπάρχει νόμος που να το απαγορεύει! Γιατί και τα παιδιά τελικά ξέρουν καλά πότε το σχολείο έχει μετατραπεί σε χώρο δημοσίων θεαμάτων και φέρνουν μαζί το κατιτίς τους για να τα απολαύσουν.