Κάθε Πρωταπριλιά απογειώνεται αυτή η γυναίκα. Ψάχνει να βρει με τι τρόπους θα ξεγελάσει τα καημένα τα παιδιά και σχεδόν πάντα τα καταφέρνει. Την εμπιστεύονται βλέπεις, δεν φαντάζονται τι καταχθόνιο ον είναι κατά βάθος. Εκείνη τη φορά είχε ιστορία με μια Τρίτη Γυμνασίου και το θέμα ήταν ο Καποδίστριας. Στο κόλπο ήταν μόνο μια μαθήτρια απόλυτα έμπιστη, που κράταγε έναν τόμο της Ιστορίας του Ελληνικού Έθνους και έδειχνε κάποιες εικόνες στους μαθητές. Προς το τέλος της ώρας, η καθηγήτρια πήρε διστακτικό ύφος και άρχισε: "Παιδιά, δεν ξέρω αν πρέπει να σας το πω αυτό...αφορά βεβαίως την προσωπική ζωή του Καποδίστρια...είναι μια εικόνα...καλύτερα να μην τη δείτε όμως...ε.. να σεβαστούμε το ιδιωτικό απόρρητο..." Ε, φαντάζεστε την περιέργεια των εφήβων για τις σκοτεινές λεπτομέρειες από το παρελθόν ιστορικών προσώπων! "Ελάτε, κυρία, αφήστε μας να τη δούμε, τι ιδιωτικό απόρρητο τώρα, δεν μας εμπιστεύεστε;" Ἑντάξει...αφού επιμένετε, πηγαίνετε να ρίξετε μια ματιά!" Βουρ, για το τελευταίο θρανίο που η μαθήτρια είχε απλώσει τον τόμο της Ιστορίας με ένα χαρτί μέσα που έγραφε: "Η περιέργεια βλάπτει! Και του χρόνου!"
Και μόνο για το ύφος που πήραν οι συνωθούμενοι κατεργάρηδες μόλις το διάβασαν, ένιωσε τυχερή που είναι σ' αυτό το επάγγελμα!
1 σχόλιο:
Υπάρχουν αλήθεια εκατομμύρια λόγοι που μας κάνουν να νιώθουμε τυχεροί, Γυριστρούλα. Πολλοί από αυτούς ελαφριοί και εύθυμοι κι άλλοι πολύ βαριοί, αφόρητα βαριοί. Σε όλες τις περιπτώσεις πάντως η δουλειά μας μας δίνει μιαν άφατη ικανοποίηση, γιατί είμαστε δίπλα στα παιδιά μας, στις χαρές και στις λύπες τους. Τυχεροί πράγματι!
Δημοσίευση σχολίου