Πρόκειται για μιαν ανακάλυψη που θα συνταράξει το πανελλήνιο! Τι γράφω; Την οικουμένη! Θα σας διηγηθώ πώς το βρήκαμε.
Το σχολείο επισκέπτεται τον Ιερό βράχο της Ακρόπολης και οι μαθητές χωρισμένοι σε ομάδες παρακολουθούν την ξεναγό που τους έχει αναλάβει. Ο γράφων άκουγε με προσοχή την ξεναγό, γιατί έδινε πληροφορίες ενδιαφέρουσες. Το ίδιο και οι μαθητές, ελληνάκια, αλβανάκια, αραβάκια κτλ. Πιο πέρα βρισκόταν ο επικεφαλής των εργασιών αναστήλωσης, ο καθηγητής του Μετσόβιου Κορρές, τον οποίο είχα απολαύσει σε μια παρουσίαση διδακτορικής διατριβής για την Ακρόπολη, όταν έκανα το μεταπτυχιακό μου. Ένας άνθρωπος που αφοσιώθηκε στον Ιερό Βράχο. Προσηλωμένος λοιπόν στην ξεναγό και έχοντας δει τον καθηγητή δέχομαι την πληροφορία στο δεξί μου αφτί υπό μορφήν ερωτήσεως: -Κύριε συνάδελφε, γνωρίζετε ότι οι Εβραίοι έχουν κρύψει το χρυσελεφάντινο άγαλμα της Αθηνάς σε μια σπηλιά κάτω ακριβώς από τον Παρθενώνα;
-Με το άκουσμα της συγκλονιστικής αποκάλυψης νιώθω να λιποθυμώ. Κρατιέμαι από ένα Ρουμανάκι που ήταν μπροστά μου και γυρίζω να δω τον πληροφοριοδότη. Ήταν συνάδελφος από το σχολείο. Συγκρατούμαι. Απαντώ αρνητικά. Και προτείνω αμέσως:
-Να πάμε τώρα να ενημερώσουμε τον καθηγητή Κορρέ, και τον έδειξα λίγο πιο πέρα.
-Είναι όμως γνήσιος Έλλην; Μήπως είναι από τους Εβραίους; Από τους μπολσεβίκους; Από τους εχθρούς της αγαπημένης μας πατρίδας;
-Έμεινα εμβρόντητος. Ειλικρινά δεν ήξερα αν ο καθηγητής ήταν γνήσιος Έλλην. Και δεν μπορούσα να του κάνω εξέταση αίματος στην Ακρόπολη.
-Θεέ μου, βόηθησε αυτόν τον τόπο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου