Αυτή η τάξη ήταν η πιο παλιά που είχα εδώ στο νησί. Τους βρήκα στην Γ' λυκείου, όταν πρωτοήρθα, πρωτοδιόριστη, με τον αέρα της κοπέλας της Αθήνας, που έπεσε με...αλεξίπτωτο στον τόπο που άφησε πριν από 7 περίπου χρόνια, ανυποψίαστη για το πόσο ίδια είχαν παραμείνει όλα.
Μια μέρα μπαίνοντας στην τάξη, βρήκα τα παράθυρα και τις κουρτίνες κλειστές και τους μαθητές συγκεντρωμένους να ψιθυρίζουν με συνωμοτικό ύφος. -Τι έγινε, παιδιά;- Κυρία, να σας ρωτήσουμε κάτι; -Φυσικά! Δε ρώταγαν όμως. -Μα, τι πάθατε;- Να...είχαμε τον παπα- Νίκο την προηγούμενη ώρα και κάναμε μια συζήτηση για τις σχέσεις των δύο φύλων.- Και λοιπόν; -Να...μας έλεγε για τις προγαμιαίες σχέσεις...εσείς τι λέτε; Επιτρέπονται; Με γνήσια έκπληξη και χωρίς τον παραμικρό δισταγμό η απάντησή μου: -Αν επιτρέπονται; Όχι, δεν επιτρέπονται, επιβάλλονται!
Οποία επανάστασις! Βρέθηκα λίγο αργότερα καλεσμένη στο γραφείο του λυκειάρχου παπα- Νίκου (αγαπημένου παπά και συναδέλφου, που τον θυμάμαι να βάζει καλάθια στη μπασκέτα με τα ράσα)για τα περαιτέρω.
-Μα, παιδί μου, δεν κάνει να τα λέμε αυτά στους μαθητές, πρέπει να τους συμβουλεύουμε να παντρεύονται και μετά να...
-Παπα- Νίκο, κι αν μετά ανακαλύψουν πως δεν ταιριάζουν; Ξέρω, εσύ πρέπει να τα λες αυτά, άσε με όμως εμένα να λέω τα άλλα, μπας και προλάβουμε κανένα δυστυχισμένο γάμο.
Κι όλα αυτά στα μέσα του '80, όταν οι μαθήτριές μου στην Αθήνα στο φροντιστήριο, είχαν αρχίσει, δυστυχώς, τις εκτρώσεις.
Ουδέν κακόν...
12 σχόλια:
Τέτοια τα μαθαίνεις τα κορίτσια και έπειτα...
Ξέρεις τι σημαίνουν πλέον οι ερωτικές σχέσεις. Ένα ραντεβουδάκι να γνωριστούμε καλύτερα και no problem.
Γυριστρουλα μου μου ακονισες την γλωσσα με το ποστ σου. Δεν θελω να ανοιξω το στομα μου για την αντιμετωπιση των συγχρονων προβληματων απο την εκκλησια και τους παππαδες. Βασικα δεν μπορουν να καταλαβουν οτι δεν βοηθανε σε κανενα προβλημα και οτι ειναι τελειως αχρηστοι σε χωρους οπως το σχολειο. Οποτε τι τους βαζουν μου λες? Για να βυθισουν και τις νεες γενιες στον σκοταδισμο? Προσπαθουν να λυσουν τα ποιο συνθετα κοινωνικα προβληματα με μια φιλοσοφια κενη νοηματος...Ουτε καν φιλοσοφια ειναι. Και με ανησυχει πολυ ολη αυτη η κατασταση. Λενε οτι εχουν την λυση για ολα τα προβληματα του ανθρωπου και η πρακτικη αξια τους ειναι μηδενικη. Ειναι τοσο κολλημενοι στις παραδοσεις που απλα χαρακτηριζονται φανατικοι.
Συγγνωμη για το υφος του σχολιου μου αλλα ειλικρινα δεν αντεξα να γεμιζουν τα μυαλα των νεων ανθρωπων με λυσεις ηθικολογικου-θρησκευτικου χαρακτηρα.
Μόνο τα κορίτσια; Και τα αγόρια το 85 στο νησί είχαν την ίδια απορία, πίστεψέ με, θερσίτη μου. Ακόμη αυτό ήταν ένα θέμα προς συζήτηση, αν είναι δυνατόν. Ναι, σήμερα έχουν ξεφύγει προς την αντίθετη κατεύθυνση, άλλοι καιροί είπαμε...
Αλχημιστή, δίκιο έχεις, αλλά δεν ήταν ό,τι πιο σκοταδιστικό εκείνος ο παπάς. Και μόνο ότι συζητούσε με τα παιδιά τέτοια θέματα, εκείνη την εποχή, ήταν θετικό, σήμερα πόσοι "μοντέρνοι" θεολόγοι κάνουν ένα ξερό δογματικό μάθημα, που δεν αφορά κανέναν;
Και αν και λυκειάρχης και θεολόγος, κατάλαβε και το πνεύμα και σιωπηρά συμφώνησε, δεν ξέρω πόσοι από μας μπορούμε να προχωρήσουμε πέρα από τα όρια που μας θέτει η κοσμοθεωρία μας.
Μια ζωή παλεύεις με το αδύνατο. Μα υπάρχει ποτέ περίπτωση, κορίτσι μου, να προλάβεις ένα δυστυχισμένο γάμο;; Το πεπρωμένον...:-)
ΥΓ. Σε μια ανάλογη συζήτηση κάποτε, σε τάξη, μια κοπέλα μου είχε πει πως ναι, είναι κατά των προγαμιαίων σχέσεων. "καί όχι επειδή το λέει η εκκλησία, κύριε". "Τότε γιατί;", ρώτησα. "Γιατί μ' αρέσουν οι εκπλήξεις"!!
ΥΓ2. Αγνοώ την τύχη της πρώην μαθήτριάς μου.
καλησπέρα σας.
Όπως σε κάθε χώρο υπάρχουν οι "καλοί" και οι "κακοί",έτσι και στο χώρο της εκκλησίας υπάρχουν οι σοβαροφανείς και οι πραγματικοί "βοσκοι" που φυλάσσουν τα πρόβατα και δεν τα πάνε στη σφαγή.
Τί θέλω να πω.
Το παράδειγμα του παπα-Νίκου ανήκει στην κατηγορία των σοβαροφανών.Αλλά πάντα υπάρχουν και οι "βοσκοί" που θα συζητήσουν τί σημαίνει προγαμιαία σχέση,ποιά η διαφορά της με το "no problem" που περιγράφει ο Θερσίτης και πως πρέπει να αντιμετωπίζει το ένα φύλο το άλλο σε μία σχέση.
Το win-win πρέπει να υπάρχει εάν θέλουμε να λέμε ότι έχουμε σχέση και όχι απλώς προγαμιαίο στιγμιαίο λάθος.
Πολλοί ιερείς (και μιλάμε για τους μορφωμένους) ξέρουν τί θέση έχει η Μαγδαληνή στη ιστορία της εκκλησίας και δεν λένε ότι μόνο οι παρθένες σώζονται !!!
Εάν ο παπά Νίκος δεν είναι στην κατηγορία των σοβαροφανών στο μόνο που τον δικαιολογώ είναι ότι μπορεί να ήταν απροετοίμαστος,όπως πιάνεται ένας γονιός όταν τον ρωτά το 5χρονο παιδί του πως γεννιέται ο άνθρωπος...
Κανείς δεν μπορεί να αποφύγει το μοιραίο, διονύση μου, αλλά να...μια ζωή χωρίς τη χαρά του έρωτα είναι η πιο μεγάλη δυστυχία, εντός και εκτός γάμου. Αυτό τουλάχιστον μπορείς να το σώσεις, τα άλλα είναι αίολα (όχι έωλα).
Η μαθήτριά σου θα είναι χρηματίστρια ή τζογαδόρος στο καζίνο, μη σου πω ότι κάνει άλματα σε τσίρκο χωρίς δίχτυ ασφαλείας.
Εδώ που τα λέμε, ανώνυμε, μην περιμένουμε τόσα πολλά από έναν παπά. Πόσο να διαφοροποιηθεί από το δόγμα; Αυτά λέει η εκκλησία, μιλάει για εγκράτεια, σχέσεις μόνο μέσα στο γάμο και θεωρεί αμαρτία τις προγαμιαίες ή και όποιες άλλες σχέσεις εκτός γάμου. Και ειδικά εκείνη την εποχή που οι ίδιοι οι μαθητές αναρωτιόντουσαν γι' αυτό το θέμα. Τώρα όποιον τολμήσει να πει κάτι παρόμοιο τον περιμένει άγριο δούλεμα.
Κι όμως...
Με αφορμή αυτή την κουβέντα θυμήθηκα αυτό που άκουσα από έναν νεαρό θεολόγο. Μου έλεγε για έναν παπά, υπέροχο Δάσκαλο, που συνόδεψε μικρή μαθήτρια στο γιατρό για έκτρωση, γιατί οι συνθήκες οικογενειακές και υγείας το επέβαλαν και γιατί μόνο σ' αυτόν εμπιστεύθηκε το πρόβλημά της. Ποιος άλλος θα τολμούσε τέτοια υπέρβαση;
Το ερώτημά σου όμως έχει να κάνει και με το άλλο άκρο, δυστυχώς, επ' αυτού δεν αρκούν οι όποιες καλοπροαίρετες συμβουλές. Πολύ απλά, για να μην λέει ένα παιδί σήμερα no problem πρέπει να έχουν συμβάλει πολλοί και ετερόκλητοι παράγοντες και σίγουρα ο τελευταίος από αυτούς είναι η εκκλησία.
gyristroula2
Κι όμως ,χωρίς να θέλω να γίνω θρησκόληπτος ή άνθρωπος της θρησκείας,εάν πραγματικά ζούσαμε τη ζωή του ανθρώπου Χριστού (δεν σχολιάζω την θεϊκη του υπόσταση γιατί δεν μπορώ ούτε καν να την αποδείξω ) ,εάν ακούγαμε πραγματικά τί θέλησε να μας πει τότε αυτός ο Επαναστάτης ,τότε ίσως να βρίσκαμε πολλές απαντήσεις σε αυτό που λέγεται εγκράτεια.
Μην ξεχνάμε πως η εποχή που αναδείχθηκε ο Χριστιανισμός ,λόγω της φτώχιας που υπήρχε και του μεγάλου χάσματος στα κοινωνικά στρώματα ,η πορνεία έπαιρνε κι έδινε.Για να περιοριστεί το φαινόμενο ,λοιπόν, έφθασε η εκκλησία να μιλά για μη προγαμιαίες σχέσεις (από το ένα άκρο στο άλλο δηλαδή).Πάντα μία θρησκεία έρχεται για να προφυλάξει κάποιες ακραίες επικίνδυνες κοινωνικές καταστάσεις.Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι αυτό δεν μπορούν να το κατανοήσουν οι μεταγενέστεροι κληρικοί ,και δεν προσπαθούν να καλύπτουν πάντα τις ανάγκες της σύγχρονης κοινωνίας.
Σίγουρα πάντως η εκκλησία ή ο παπάς,δεν μπορούν μόνοι τους να σώσουν τους νέους από την "αρπαχτή".
Και για μένα το θέμα δεν είναι εάν ο γάμος θα αποδειχθεί λάθος,γιατί και πέντε χρόνια να ζήσεις με κάποιον μπορεί μετά το γάμο στον έκτο χρόνο συγκατοίκησης να πεις "θέλω αλλαγή",έτσι απλά.
Το θέμα είναι ότι τα περισσότερα παιδιά δεν ξέρουν τί σημαίνει αρρώστειες,στειρότητα από άμβλωση,κοκ.
Θέτεις μεγάλα θέματα, ανώνυμε φίλε, δεν μπορώ να πω για το πώς θα ήταν η ζωή μας αν ακολουθούσαμε την ουσία του χριστιανισμού, αλλά μπορώ να απορρίψω κατηγορηματικά την αναχρονιστική προσέγγιση της εκκλησίας σε θέματα σχέσεων. Πραγματικά, βρίσκονται σε άλλο αιώνα. Υπάρχουν όμως αξιόλογοι πνευματικοί άνθρωποι και στο χώρο της εκκλησίας που βρίσκονται μπροστά κι από τον αιώνα μας, όπως ο παπάς που αναφέρω στο προηγούμενο σχόλιό μου.
Το πώς θα ορίσεις την αποτυχία σε μια σχέση ή γάμο, επίσης, είναι μεγάλο και αμφιλεγόμενο θέμα, αλλά αν ξεκινήσεις με σοβαρά προβλήματα στον ερωτικό τομέα, έχεις εξασφαλισμένη αυτή την αποτυχία, χωρίς προσπάθεια.
gyristroula2
χμμ.
και υστερα λέτε οι γυναίκες ότι για σας το σεξ δεν έχει μεγάλη σημασία ..
Xαίρομαι που θέτεις τέτοιες αλήθειες.
Υ.Γ.Δεν ειρωνεύομαι ,κάθε άλλο χαίρομαι επιτέλους που λέγονται τα πράγματα με το όνομά τους.
Aνώνυμε,
Πάει καιρός που δεν τα λέμε αυτά οι γυναίκες.
Έχουμε ανακαλύψει πως είμαστε άνθρωποι κι εμείς.
Κι εγώ καθόλου δεν ειρωνεύομαι, ξέρω πόσο ελάχιστα αυτονόητες είναι κάτι τέτοιες αλήθειες...
Την καλημέρα μου.
Δημοσίευση σχολίου