Άργησα να ανταποκριθώ στις σειρήνες του δημοσίου, γιατί δούλευα στον ιδιωτικό τομέα σε συνθήκες έντονου ανταγωνισμού. Όταν λοιπόν ενέδωσα στις πιέσεις αγαπημένου προσώπου και αποφάσισα να διοριστώ στο δημόσιο, ήμουν τυχερός. Διορίστηκα στη Δυτική Αττική, όπου άνοιξαν θέσεις φιλολόγων (περίπου 40) μετά από αρκετά χρόνια. Τοποθετήθηκα λοιπόν σε ένα ήσυχο περιφερειακό γυμνάσιο της Διεύθυνσης την αυλή του οποίου στόλιζαν τα φουγάρα των Διυλιστηρίων και οι θόρυβοι της εθνικής.
Στο πλαίσιο των καθηκόντων μου ήταν και οι εφημερίες. Μια από αυτές ήταν στο προαύλιο. Βγήκα λοιπόν την πρώτη φορά, στάθηκα σε μιαν άκρη και επιτηρούσα τη χαρά των παιδιών: ποδόσφαιρο, κυνηγητό, βόλεϊ κτλ. Μου έκανε λοιπόν τότε αλγεινή εντύπωση η κατάσταση του προαυλίου. Γεμάτο με κάθε είδους σκουπίδια: μπουκαλάκια, χαρτόκουτα χυμών, κρουασάν, πατατάκια και άπειρα άλλα.
Παρατήρησα λοιπόν για ένα-δυο διαλείμματα τη συμπεριφορά των μαθητών. Όταν τέλειωνε την τυρόπιτα, άνοιγε το χέρι του και απελευθέρωνε στο έδαφος το χαρτί. Όταν έπινε το χυμό, έδινε μια κλοτσιά στο κουτί και για λίγο το έκανε μπάλα ποδοσφαίρου. Μια απίστευτη κατάντια.
Στο τρίτο διάλειμμα, πριν βγω έξω για εφημερία, ζήτησα από το κυλικείο γάντια μιας χρήσης και δυο-τρεις σακούλες πλαστικές.
Βγήκα έξω, φόρεσα ένα γάντι και άρχισα να μαζεύω σκουπίδια.
-Κύριε, τα σκουπίδια μαζεύετε;
-Κύριε, σκουπιδιάρης είστε;
-Κύριε, να μαζεύω κι εγώ;
Στον τρίτο απάντησα:
-Ναι, αλλά φορώντας γάντι.
Σε πέντε λεπτά 20-30 μαθητές γέμισαν τις σακούλες που κρατούσα.
Η συνέχεια ήταν πιο απλή. Γιατί πλέον ο μαθητής που είχε λερώσει ήξερε πως ο ίδιος θα τα μάζευε και γι' αυτό λέρωνε πολύ λιγότερο έως καθόλου.
Η άλλη εκδοχή, η φασιστική, επιτάσσει:
-Ελάτε εδώ εσείς οι είκοσι. Τσακιστείτε να μαζέψετε τις βρομιές που έχετε κάνει, λέει ο εκπαιδευτικός που επιτηρεί τους μαθητές-σκουπιδιάρηδες καπνίζοντας ευτυχισμένος το τσιγάρο του και πετώντας το στο τέλος στο έδαφος.
12 σχόλια:
ΣΙΓΑ ΜΗΝ ΜΑΖΕΥΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ..
Για μερικούς δασκάλους που τιμούν το ρόλο τους το να μαζέψουν σκουπίδια είναι το καλύτερο σοκ για να συνεφέρει τα αδρανοποιημένα κοινωνικά αντανακλαστικά των μαθητών τους. Αρκεί να μετράει που ΑΥΤΟΙ μαζεύουν σκουπίδια, αλλιώς μόνο κοροϊδία και χαβαλέ θα προκαλούσαν.
Ναι, promang, και τα σκουπίδια μόνο δάσκαλοι μπορούν να τα μαζέψουν.
Με τέτοιες κινήσεις από οποιονδήποτε καθηγητή θα ήταν αδύνατο για κάποιον μαθητή να μην βοηθήσει. Απλά, δεν γίνονται ποτέ.
ProMang, επιχειρήματα βρίσκονται στην ανάρτηση. Όποιος έχει μάτια τα βλέπει.
Πανάθλιε ουτιδανολόγε, θα σε παρακαλέσω να ρυπαρολογείς εκεί που ψωμίζεσαι. Ο χώρος μας δε συστοχεί προς το επίπεδό σου.
Γυριστρούλα, έβαλα έλεγχο σχολίων, για να αποφύγω αυτήν την αμοραλιστική εισβολή. Αν διαφωνείς, διαλύουμε τη συστέγαση.
Το ξέρεις, θερσίτη, ότι η άποψή μου είναι πως τα ιστολόγια είναι ανοιχτά και στην ουτιδανολογία και στον κακόπιστο σχολιασμό και πιστεύω πως είναι και η καλύτερη τακτική να εκτίθενται αυτά σε δημόσια θέα και να εισπράττουν ό,τι τους αξίζει, αλλά εδώ είμαστε μαζί κι ό,τι ενοχλεί εσένα, ενοχλεί ασφαλώς κι εμένα. (Ο promang είναι ο "πρωτοδιόριστος συνάδελφος" που ενοχλήθηκε από εκείνη την ανάρτησή μου για τους αποσπασμένους στα γραφεία και στις διευθύνσεις και το έχει πάρει πατριωτικά να υπερασπιστεί τα δίκια του "κλάδου" του.)
( χρειάστηκαν σχεδόν δυο χρόνια για να "ξυπνήσω" και να πάρω είδηση πως λειτουργεί αυτό το μπλογκ. Νόμιζα πως ήταν παρελθόν...)
Βίοι παράλληλοι - δυστυχώς για μένα, Θερσίτη, αφού έτσι είναι σα να τ' άκουσα κι εγώ από τον ProMang. Θυμάμαι κι εγώ, πρωτοδιόριστος, στο Γεννάδι της Ρόδου, παρορμητικά, χωρίς να το πολυσκεφτώ ( και χωρίς γάντια..) είχα αρχίσει να μαζεύω, όταν σε δευτερόλεπτα είχαν μαζευτεί δίπλα μου κάνοντας την ίδια δουλειά πολλά παιδιά.
Από ποιο βάθρο κατέβηκα, Promang; Μια αυθόρμητη κίνηση που λειτούργησε διδακτικά ήταν. Ποιό είναι το λάθος;
Δες το, όμως, κι ανάποδα: Πόσα "σκουπίδια", ψυχολογικά, απαίδευτης συμπεριφοράς, άδικα και απερίσκεπτα δικά μας "μαζεύουν" καθημερινά τα παιδιά στα θρανία τους; Γιατί τα παιδιά, όταν εμείς χαλάμε την τάξη, δεν έχουν το δικαίωμα να πούνε "περάστε έξω, κύριε".
Και για να μην παρεξηγηθώ: Κυρίως και αρχικά μιλάω για τα δικά μου σκουπίδια, τα δικά μου παιδαγωγικά λάθη, τις δικές μου συμπεριφορές που φορές πληγώνουν και αδικούν.
( Θερσίτη, Γυριστρούλα, τι ωραία γωνιά!)
θερσίτη, (αν μου επιτρέπεται ο ενικός)
δεν θα ξεχείλιζα από οργή προς τον promang ,(που το όνομά του ,μου φέρνει αρχικά σε "πρώην μάγκας" που έχει χάσει τα αυγά και τα πασχάλια, δευτερευόντως).
Ο ίδιος με την δήλωσή του γίνεται ρεζίλι.
Προτιμά να ζει ανάμεσα στα σκουπίδια (τα δικά του και των μαθητών του) από το να δείξει με ωραίο και έξυπνο τρόπο το λάθος που κάνουν τα παιδιά αυτά και να τους δώσει αρχές που θα τα ακολουθούν σε όλη την υπόλοιπή τους ζωή.
Υ.Γ. Το επίπεδό σου είναι πολύ υψηλότερο για να το ρίχνεις απαντώντας σε γελοία σχόλια.
Ανώνυμε φίλε, ο ενικός επιβάλλεται. Δέχομαι την παρατήρησή σου, αλλά ο περί ου ο λόγος στερείται το ήθος που επιβάλλεται να έχει ένας εκπαιδευτικός. Αυτό είναι που με ανησύχησε, όχι η κενολογία και οι εξυπνάδες. Κι αν δεις τα σχόλια που ακολούθησαν στα διαφορα ιστολόγια από τον περί ου ο λόγος, θα καταλάβεις τη ρηχότητα του προσώπου.
Ευχαριστώ για την κριτική.
Ο καθηγητης πρεπει να ειναι παραδειγμα προς μιμηση..και σεις το πετυχατε!!!
Απαιτεί πολύ θάρρος αυτό που έκανες, συνάδελφε. Μπράβο.
Ως προς τα σχόλια, νομίζω ότι μπορείτε να αφήσετε τον καθένα να λέει "σιγά μη μαζεύουμε τα σκουπίδια των μαθητών" και να του απαντήσετε. Εγώ π.χ. θα του απαντούσα: "Δε μάζευε τα σκουπίδια των μαθητών. Τους έδειχνε ότι τα σκουπίδια τα μαζεύουμε."
Δεν μπορεί να γίνει συζήτηση αν συμμετέχουν μόνο όσοι συμφωνούν!
Τα παιδιά μιμούνται. Τα μικρά, με τα οποία ασχολούμαι εγώ, μιμούνται περισσότερο. Μαθήματα διατροφής (αγωής υγείας) δεν κάνω ποτέ, απλά περιφέρομαι με το κολοτατσιό μου στο χέρι, κάθομαι στα σκαλιά με το φυσικό χυμό. Ούτε και μάθημα περιβαλλοντικής αγωγής για την καθαριότητα και την υγιεινή του χώρου μας κάνω. Βουτάω σακούλα και ζητώ βοήθεια από τους... συνεργάτες-εφημερεύοντες μαθητές μου! Ε, καμιά φορά γράφουμε και κάνα παραμύθι σχετικό. Δουλεύει τελικά! :)
Καλή και δημιουργική χρονιά! :)
Ευχαριστούμε, μαριλια, για την κατάθεση της δικής σου εμπειρίας. Καλή χρονιά και σε σένα.
Δημοσίευση σχολίου