Ο έλεγχος

Στη Νίκη
Η -ας πούμε- Βικτόρια είναι ένα κορίτσι με ανισότητες. Όμορφη κοπέλα, μεγαλύτερη από τους συμμαθητές της. Διετής γαρ. Περιποιούνταν τον εαυτό της, είχε τους φίλους της, κάπνιζε και το τσιγαράκι της σε σταθερή βάση. Μαθήτρια χωρίς ενδιαφέρον για το μάθημα. Περίμενε να αποφοιτήσει, για να χρησιμοποιήσει το απολυτήριο προς την κατεύθυνση που ήθελε. Χωρισμένων γονιών παιδί, με ένα χαμόγελο γεμάτο πίκρα στο βάθος του, αλλά και με σκωπτική διάθεση σταθερή. Στην τάξη καθόταν πάντα μόνο με την κολλητή της. Δύσκολα έκανε στενή παρέα με άλλους συμμαθητές, χωρίς ωστόσο να έχει και εχθρότητα. Η Παναγιώτα, η ...τρίτη μου κόρη, την έβλεπε με αυστηρότητα, γιατί περνούσε τα διαγωνίσματα με αντιγραφές, χωρίς να το αξίζει. Είχε πάρει από τον πατέρα της, ως φαίνεται.
Κάποια φορά η Βικτόρια εμφάνισε κρίση άσθματος και την έτρεξα στο σπίτι με το αυτοκίνητο, για να πάρει τις εισπνοές από το ειδικό σκεύος που είχε ξεχάσει. Τότε την κατσάδιασα άγρια, γιατί δεν ήξερα για το άσθμα. Ήξερα μόνο για το κάπνισμα.
Ήταν η μέρα των ελέγχων. Μια μέρα που η Βικτόρια ήταν γεμάτη άγχος, γεγονός που μου προκάλεσε το ενδιαφέρον. Αφού όλο το τετράμηνο δεν προσπαθούσε, γιατί τώρα φοβόταν, αγωνιούσε;
Δώσαμε όλους τους ελέγχους και ο πατέρας της Βικτόριας δεν είχε έλθει ακόμη. Αυτή σε αναμμένα κάρβουνα. Ο πατέρας ερχόταν με τη μοτοσικλέτα από τον Πειραιά και μέχρι να φτάσει στη Βόρεια Αττική είχε αργήσει. Κάποτε ήρθε επιτέλους. Ένας άνθρωπος που έβλεπες πως αγαπούσε τη θυγατέρα του πολύ, ίσως γιατί ζούσε μακριά της, χωρισμένος από τη μάνα της. Παίρνει τους βαθμούς και βλέπει 17, 16 15 κυρίως, βαθμούς φουσκωμένους ασφαλώς. Το πρόσωπό του γεμίζει από μια λάμψη, από ένα χαμόγελο χαράς και ευγνωμοσύνης για την κόρη του. Έχασε τα λόγια του για λίγα δευτερόλεπτα. Αγκάλιασε τη μικρή και γεμάτος χαρά γυρίζει και μου λέει:
Τρέχω στο φροντιστήριο, να τους δείξω τους βαθμούς της Βικτόριας.
Η Βικτόρια ανακουφισμένη και ευτυχισμένη θα έλεγα. Για αυτές τις λίγες στιγμές ήταν ευτυχισμένη. Ήξερε το ψέμα των βαθμών, αλλά ήξερα την αλήθεια της χαράς του πατέρα και της θυγατέρας του.
Αυτό το σχολείο είναι το σχολείο μου. Αυτά τα παιδιά είναι τα παιδιά μου. Στο μέλλον θα ανεβάσω μια αφήγηση για καθένα από τα παιδιά μου.