Ήταν μία από τις δύο φορές που, για πολύ μικρό διάστημα, χρημάτισα διευθύντρια, αναγκαστικά και "για τις ανάγκες της υπηρεσίας". Από την αρχή της χρονιάς, έφταναν σε μένα αρνητικά σχόλια για μια φιλόλογο καινούρια. Ήταν αυταρχική, μιλούσε υποτιμητικά στους μαθητές, δεν καταλάβαιναν το μάθημα και απαξιούσε να τους το εξηγήσει, αφού οι μαθητές ήταν πολύ χαμηλού επιπέδου για να αντιληφθούν την υψηλή σοφία της.
Προσπάθησα να τη βοηθήσω όχι ως διευθύντρια, που δεν ήμουν, αλλά ως παλιότερη συνάδελφος στην υπηρεσία και στο συγκεκριμένο σχολείο. Βρήκα απόλυτη άρνηση συνεργασίας, καχυποψία, επιθετικότητα.
Κάποια μέρα ακούω φασαρία στην αυλή. Είχε χτυπήσει το κουδούνι, αλλά οι μαθητές της δεν έμπαιναν στην τάξη, αρνιόνταν να κάνουν μάθημα μαζί της!
Σε ένα μικρό σχολείο, με παιδιά κάθε άλλο παρά ανυπάκουα, αυτό ήταν πολύ ανησυχητικό. Είχαν φτάσει στο μη παρέκει.
Βγαίνω έξω, τους ζητάω να μπουν στην τάξη και να συζητήσουν με την καθηγήτριά τους, τους μαλώνω κιόλας που δεν βρήκαν έναν πιο δημοκρατικό τρόπο να της πουν τα προβλήματά τους. Ήταν όμως ανένδοτοι. Δεν υπήρχε άλλος τρόπος, το είχαν αποφασίσει.
Θυμάμαι την αρχηγό της "εξέγερσης", ένα από τα πιο ευγενικά και φιλότιμα παιδιά μας και άριστη μαθήτρια, (είναι πια η άξια κτηνίατρος του νησιού μετά από μια φοιτητική πορεία γεμάτη υποτροφίες και αριστεία), να μου μιλάει ευγενικά μεν, αλλά με καμία διάθεση συμβιβασμού και υποχώρησης. Θέλοντας να την ηρεμήσω, της λέω: "μπορείς αυτά που λες να μου τα δώσεις γραπτά;" Περίμενα να διστάσει. Τα παιδιά έχουν μια δυσανεξία στο γράψιμο, άσε που θα αναγκάζονταν να ξανασκεφθεί τις καταγγελίες εναντίον της καθηγήτριας. "Αμέσως!" μου λέει το θηρίο και σε λίγη ώρα μου φέρνει ένα κείμενο- καταπέλτη, που έδειχνε όχι μόνο πόσο τεκμηριωμένα ήταν τα παράπονα των παιδιών, αλλά και πόσο υψηλό επίπεδο είχαν στη σκέψη και στο λόγο.
Ευτυχώς, η καθηγήτρια κατάλαβε ότι έπρεπε να παραιτηθεί από την αδιάλλακτη στάση της. Της ξεκαθάρισα πως δεν θα δώσω καμία συνέχεια, αν τα βρει με τους μαθητές της. Και έτσι έγινε. Πιστεύω ότι και εκείνη ωφελήθηκε. Πήρε το καλύτερο μάθημα στην αρχή της καριέρας της. Έμαθε να μην υποτιμάει τους μαθητές και να συζητάει μαζί τους, χωρίς να θέλει σώνει και καλά να τους επιβάλει τη δική της άποψη. Ωφελήθηκαν και οι μαθητές, έμαθαν να διεκδικούν σεβασμό, έμαθαν να μην ταυτίζουν το σεβασμό προς τους δασκάλους τους με την άκριτη υποταγή στην εξουσία τους. Κι εγώ ωφελήθηκα. Κατάλαβα ότι δεν μου ταιριάζει καθόλου ο ρόλος του διαμεσολαβητή, του πυροσβέστη. Μπορεί να τα είχα καταφέρει στη συγκεκριμένη περίπτωση, αλλά δεν ήταν αυτό που ήθελα να κάνω στη δουλειά μου. Ό,τι αγάπησα σ' αυτή τη δουλειά είναι κλεισμένο σε μια τάξη κι όχι σε γραφείο.
8 σχόλια:
Πολύ γνωστά περιστατικά περιγράφεις. Πολύ συνηθισμένα. Δεν έχουν αλλάξει τα πράγματα. Επίτρεψέ μου όμως να προσυπογράψω την τελευταία περίοδο. Είναι ένα είδος επαγγελματικής πεποίθησης, το άλφα της δασκαλικής μας συνείδησης.
Καλή δύναμη.
Αλήθεια; Σε μένα σπάνια έχει συμβεί να ξεσηκωθούν τα παιδιά τόσο αποφασισμένα εναντίον ενός καθηγητή! Συνήθως ανέχονται και ψάχνουν πλάγιους τρόπους, όπως εμείς, ή του κάνουν τη ζωή δύσκολη με σκανταλιές, φασαρία κλπ.
Καλή δύναμη, καλέ μου συνάδελφε και φίλε, επίσης...
Μου φαίνεται πως έχεις καλομάθει στο γυμνάσιο και είσαι και σε γυμνάσιο καθώς πρέπει συνοικίας.
Αν πιστεύεις σε θεό, δεν κάνεις μια προσευχή και για μένα;
Όλα θα πάνε καλά, μην ανησυχείς. Σκέψου πόσα όμορφα πράγματα έχουμε να κάνουμε φέτος στα σχολεία και εκτός.
Aλήθεια συνηθισμένα. Το είχαμε κάνει και μεις σε μια καθηγήτρια που ήθελε να γράψουμε επαναληπτικό διαγώνισμα χωρίς να μας έχει δώσει την ύλη. Και η αντίδρασή της; Ανέβηκε μόνη της πάνω στην τάξη και άρχισε να πετάει στο πάτωμα καρέκλες και θρανία! (Εγώ το λέω, πρέπει να καθιερωθεί τακτική ψυχιατρική εξέταση για τους καθηγητές-έτσι θα δημιουργούνταν πολλές κενές θέσεις). Στην συνέχεια έβαλε σε όλους απουσία και 01 στο διαγώνισμα (πώς γίνεται αυτό;) και μας έβρισε κι ο διευθυντής. Α, και μην ξεχάσω: το γράψαμε το επαναληπτικό διαγώνισμα απροειδοποίητα την επόμενη εβδομάδα.
Θα συμφωνήσω και εγώ με την προλαλήσασα, σπάνια βρήσκεις καθηγητές που να ενδιαφέρονται πραγματικά για τους μαθητές τους. Εγώ ήμουν τυχερή και πέτυχα έναν αξιόλογο καθηγητή στο σχολείο μου!
Καλή σας μέρα!!
Τελικά, aurora, μετά τα τελευταία γεγονότα στο σχολείο σου, το κείμενο αυτό γίνεται απελπιστικά επίκαιρο, ελπίζω και προφητικό.
Καλώς μας ήρθες, Μαρία, και σου εύχομαι να τελειώσεις το σχολείο έχοντας αυξήσει τον αριθμό των καλών δασκάλων.
spider,
καλώς όρισες κι εσύ!
Έναν μόνο ε;
Καμιά φορά, καλύτερο από τον κανέναν. Γιατί κι αυτό μπορεί να συμβεί, να μην αξιωθείς ούτε έναν πραγματικό δάσκαλο σε όλη τη μαθητική σου διαδρομή.
Δημοσίευση σχολίου