Κάποτε έφυγα από το σχολείο που αγάπησα όσο κανένα άλλο και ελπίζοντας πως η αποχώρησή μου θα ήταν μονοετής και για να μη δημιουργήσουν τα παιδιά πρόβλημα στο σχολείο λόγω της απουσίας μου, τα παρακάλεσα, τα ικέτευσα να αγαπήσουν την "άξια", την "πανάξια" συνάδελφο που ήρθε στη θέση μου, για την οποία έλεγα συνεχώς και μόνο επαίνους. Αυτή βέβαια φρόντισε να βγάλει όλη την ξινίλα της στα παιδιά και αγωνιζόμουν από μακριά και από κοντά να τα συγκρατώ, να τα επιπλήττω, να τα μαζεύω: Δείξτε λίγη κατανόηση. Αξίζει την προσοχή σας!
Για να τα ηρεμήσω, αναγκάστηκα να ετοιμάζω εξατομικευμένες ασκήσεις για τα προβλήματα κάθε μαθητή και να τις πηγαίνω, για να νιώθουν τα παιδιά ότι είμαι κοντά τους και έχω την έγνοια τους.
Ποια αντιμετώπιση είχα;
-Η περί ης ο λόγος ξινή συνάδελφος έβαλε τα κλάματα, όχι για τις εργασίες αλλά για τα συναισθήματα των παιδιών για μένα!
Η διευθύντρια έφτασε σε νέο υψίπεδο ευφυ-ίας:
-Ξέρεις ότι, αν σε καταγγείλουν, θα απολυθείς από το δημόσιο;"
Ναι! Σε εμένα το έλεγε!
6 σχόλια:
ΌΧΙ ΌΧΙ ΌΧΙ!!! Πεθαίνω απ'τα γέλια ελάτε να πάρετε τις στάχτες μου!!!
Όλοι οι γελοίοι που δεν διαθέτουν την πιο θεμελιώδη επιστημονική κατάρτιση, όλοι οι "καθηγητές" που αποτελούν μόνιμη πηγή γέλιου και αγανάκτησης μαζί, όλοι οι καθηγητές που κλέβουν, που αδιαφορούν, που κοροϊδεύουν, που βαριούνται την ζωή τους, που μισούν τα παιδιά, που με λίγα λόγια συντηρούν με την παρουσία τους τα εκατοντάδες φροντιστήρια και ιδρύματα παραπαιδείας της Ελλάδας, όλοι αυτοί συγχωρούνται πριν καν μετανιώσουν. Αλλά ο καθηγητής που τόλμησε να βοηθήσει τους μαθητές του δουλεύοντας ανιδιοτελώς, αυτός θα απολυθεί από το ελληνικό δημόσιο, διεκδικώντας επάξια μια θέση στο βιβλίο Γκίνες! Θερσίτη ξέρεις, φαντάζομαι, πως, αν την βοήθειά σου την έδινες επ' αμοιβή, κανείς δεν θα σε ενοχλούσε.
Διακρίνω στα λόγια σου, Μ., μιαν οργή που με κάνει να αισιοδοξώ, γιατί βλέπω να κάνει παρέα με την ειρωνεία. Αυτά τα ανθρώπινα ατυχήματα χρειάζονται την οργή μας και την ειρωνεία μας. Και κάποιον βέβαια, για να τα ενημερώνει, γιατί η φιλόσοφος, ας πούμε, όταν τη φτύνουν, νομίζει πως τη ραίνουν με ροδόσταμο.
ΝΑ ΄σαι καλά, κορίστσι μου, και να μη βγαίνεις από το πρόγραμμά σου.
Μιλάμε για τραγελαφικές καταστάσεις!Είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους χάρηκα που τελείωσα το σχολείο...Βαρέθηκα να ζω τέτοιες στιγμές!
Αυτά όχι απλά δεν είναι για γέλια αλλά είναι για κλάματα....Τι να πω αυτές οι καταστάσεις και τα περιστατικά είναι .....
Έρση, ναι είναι και για κλάματα. Όμως είναι και για γέλια. Εκείνο πάντως που δεν πρέπει να ξεχνούν οι εκπαιδευτικοί είναι η προσφορά στους νέους.
Σκέψου πόσοι άραγε από τους δασκάλους σου διαβάζουν το καλοκαίρι κανένα βιβλίο. Μη μελαγχολήσεις όμως.
Δημοσίευση σχολίου