Πέμπτη 14 Απριλίου 2011

Διδάσκοντας Φιλοσοφία

Η κατανομή του προγράμματος του σχολείου στο οποίο διδάσκω φέτος είχε ετοιμαστεί, όταν πήγα, και προέβλεπε για αυτόν που θα ερχόταν Φιλοσοφία Κατεύθυνσης στη Β΄ Λυκείου.
Όσοι δεν έχετε δει το βιβλίο, θα σας πω ότι είναι φλύαρο, γενικόλογο, γεμάτο λεπτομέρειες, αλλά επίσης ότι έχει υπέροχα παραθέματα και πολύ ενδιαφέρουσα βιβλιογραφία. Κράτησα λοιπόν για μένα τη βιβλιογραφία, για τους μαθητές μου τα παραθέματα και προσάρμοσα το μάθημα έτσι, ώστε οι μαθητές να ενδιαφέρονται για το μάθημα, να εκφράζονται σε αυτό και να νιώθουν πολύ όμορφα. Αυτό το έχουν δηλώσει πολλές φορές, χωρίς να ερωτηθούν από μένα.
Αυτήν την εβδομάδα κάνοντας έναν απολογισμό της διδασκαλίας μου είπα στους μαθητές μου το παράπονο πως δεν θα θυμούνται στοιχειώδη δεδομένα, όπως τη διαίρεση της φιλοσοφίας σε κλάδους. Τους ρώτησα στη συνέχεια να μου πουν τι έμαθαν από τη φιλοσοφία.
Οι απαντήσεις τους περίπου ήταν:
-Μάθαμε την αλληλεγγύη.
-Μάθαμε τη δικαιοσύνη.
-Μάθαμε τη φιλία.
-Μάθαμε το σεβασμό.
-Μάθαμε την αξιοπρέπεια, είπε ο Δημήτρης.

Μετά από αυτές τις απαντήσεις θαρρώ πως δεν πήγε άσχημα η φετινή διδασκαλία της φιλοσοφίας, αν και οι μαθητές μου δεν ξέρουν την "Κριτική του Καθαρού Λόγου".

Κυριακή 10 Απριλίου 2011

Είμαι σπουδαίος φιλόλογος εγώ!

Λοιπόν, θα σας μιλήσω για μένα.
Εγώ είμαι φιλόλογος! Μέχρι πέρυσι φοβόμουν να διδάξω στην Τρίτη Λυκείου. Μέχρι πέρυσι δήλωνα πως δεν μπορώ, δεν έχω τα προσόντα να διδάξω Γλώσσα στην Τρίτη Λυκείου. Πήγα σε ένα σχολείο και σε δυο μήνες είχα καταφέρει να συγκληθεί σχολική επιτροπή, για να συζητηθεί η περίπτωσή μου.
Εγώ είμαι αυστηρός! Τιμωρώ με αποβολές όσους μαθητές συλλαμβάνονται να καπνίζουν στην αυλή.
Εγώ είμαι αυστηρός! Τιμωρώ με ποινολόγιο το μαθητή που αφήνει την τσάντα έξω από την πόρτα της τάξης, γιατί η τάξη είναι κλειδωμένη.
Εγώ είμαι ευέλικτος και δημοσιοσχεσίτης! Με τους δεξιούς εθνικόφρων, με τους αριστερούς σταλινικός, με τους πασόκους Διαμαντοπουλικός, με τους Χρυσαυγίτες ειλικρινώς αδελφός!
Έχω γλώσσα τρία μέτρα! Για το καλό μου!
Έχω μέση αιλουροειδούς! Για την ανέλιξή μου!
Έχω γνώσεις πολλές και εκλεκτές! Τις κρατώ για τον εαυτό μου!
Έχω βοηθήματα πολλά! Τα φωτοτυπώ για τους μαθητές μου! (Σαββάλα ακούς;)

Έχω ταλέντο στη διόρθωση των εκθέσεων! Σε κάθε έκθεση βάζω ένα από τα εξής εκτενή σχόλια: Α ή Β ή Γ. Τα λέει όλα ένας τέτοιος βαθμός! Γιατί είναι από μένα!
Δεν κάνω καμιά διόρθωση! Γιατί είναι αυτονόητα τα λάθη των εκθέσεων!
Έχω σχόλια δηλητηριώδη για τους συναδέλφους μου! Αλλά μόνο πίσω από την πλάτη τους! Για να μην με αδικήσουν με δικά τους σχόλια!
Βάζω αυστηρούς βαθμούς! Γιατί κανείς δεν ξέρει όσα ξέρω εγώ!
Δίνω απαντήσεις από τα βοηθήματα! Γιατί είμαι εκλεκτός!

Είμαι ο ένας, ο μοναδικός, ο γλοιώδης, ο τρανός, ο εθνικός σταρ!
Δοξάστε με, καλέ!

Τετάρτη 6 Απριλίου 2011

Το μαγείρεμα

Η τάξη αυτή ήταν από τις πιο ενδιαφέρουσες που έχω γνωρίσει. Μια μικρή παρέα κοριτσιών σε ένα ΤΕΕ, στο τμήμα πληροφορικής. Η μια καλύτερη από την άλλη, όλες απόφοιτες γενικού λυκείου και γι' αυτές το ΤΕΕ ήταν σχολείο δεύτερης ευκαιρίας. Σ' αυτή την τάξη ένιωθα ότι έχω να κάνω με φοιτήτριες πανεπιστημίου. Υψηλότατο επίπεδο, μεγάλο ενδιαφέρον για το μάθημα, ωριμότητα, δημιουργικότητα. Είπαμε να βγάλουμε ένα περιοδικό. Τότε δεν ήξερα σχεδόν τίποτα από υπολογιστές, μόνο να μπαίνω στο ίντερνετ και να γράφω κουτσά στραβά στο Word ήξερα. Βασίστηκα λοιπόν σ' αυτές, ό,τι ζητούσα το πετύχαιναν με ευκολία: σύνταξη κειμένων, ιδέες, επιλογή εικόνων, σελιδοποίηση, εκτύπωση, αναζήτηση υλικού και πηγών. Καθόμασταν σε ώρες εκτός μαθημάτων και το χαιρόμασταν πολύ.
Μια από τις μαθήτριες, ένα ιδιαίτερα προικισμένο πλάσμα, αλλά και πολύ σκληρό καρύδι, όταν την είχα στο λύκειο, μας έφερε ένα άρθρο για τα ναρκωτικά, που δεν μου άρεσε. Μίλαγε για διαχωρισμό μαλακών και σκληρών και είχα την αίσθηση ότι θα μπορούσε και να θεωρηθεί...επιρρεπές στην κουλτούρα της ανοχής, με την οποία διαφωνούσα και διαφωνώ απόλυτα.
Δεν είχα εγώ όμως την αρχισυνταξία, τις είχα αφήσει να αποφασίζουν ως συντακτική ομάδα και δεν ήθελα σ' αυτά τα παιδιά να εφαρμόσω το "αποφασίζομεν και διατάσσομεν".
Στην επόμενη λοιπόν σύσκεψη, έβαλα τα δυνατά μου και κατάφερα πολύ τεχνηέντως να κριθεί το άρθρο μη δημοσιεύσιμο, χωρίς να φανεί ότι είναι δική μου απόφαση. Η αρθρογράφος υπερασπίστηκε σθεναρά το κείμενό της, αλλά αποδέχτηκε την ήττα και...ούτε γάτα ούτε ζημιά.
Έτσι νόμιζα.
Μόλις τελειώσαμε με πλησίασε και με ύφος συγκαταβατικό μου είπε: "Μα πώς τα καταφέρατε έτσι; Πώς το μαγειρέψατε; Ακόμα κι εγώ σας θαύμασα!"
Δεν τόλμησα να απαντήσω, αλλά ένιωθα σαν μαθήτρια που την έπιασε να αντιγράφει ένας επιεικής και συγκαταβατικός δάσκαλος.