Πέμπτη 20 Αυγούστου 2009

Παλιές εκπομπές-σύγχρονες λήψεις.

Το χειρότερό μου σε μαθητή είναι ο συνδυασμός πολύ έξυπνος- πολύ τεμπέλης. Προσοχή, όχι αδιάφορος. Αυτόν μπορείς να τον κάνεις να ενδιαφερθεί. Οφείλεις. Είναι η δουλειά μας άλλωστε αυτή ακριβώς. Τον άλλο όμως που δεν είναι αδιάφορος, αλλά δείχνει τον καλύτερό του εαυτό στην τάξη, σε δελεάζει με τις εξαιρετικές του δυνατότητες και σου φέρνει μετά από το σπίτι ό,τι πιο αρπακολλατζίδικο σε εργασία, στην καλύτερη περίπτωση, και στη χειρότερη, ό,τι πιο κλεμμένο, τι τον κάνεις;
Τώρα πια έχω πολλές τεχνικές στη φαρέτρα μου, πολύ εξειδικευμένες και αποτελεσματικές θεραπείες για τους κλινικά αθεράπευτους τεμπέληδες, αλλά παλιότερα δεν ήμουν τόσο εφευρετική, απλώς τους άλλαζα τα φώτα στο...στενό μαρκάρισμα. Εργασίες σκέτες, εργασίες- τιμωρίες, αντιγραφές, "συμβόλαια ανάγνωσης βιβλίων", γενικό προσκλητήριο γονέων, κηδεμόνων, γειτόνων και κουμπάρων, "υποδείξεις" και "φαεινές ιδέες" προς τους γονείς για στερήσεις στην τηλεόραση στις βόλτες ή στα δώρα, ακόμα και φαρμακερές παρατηρήσεις και σχόλια, όπως εκείνο σε μια μαθήτριά μου που δεν είχε διαβάσει ούτε το τελευταίο πάσχα πριν από τις πανελλήνιες: "ε, τώρα να βρεις το γαμπρό να ησυχάσεις!"
Ένας τέτοιος ταλαιπωρημένος μαθητής μου ήταν κι ο Νίκος Μ. Ο ορισμός του έξυπνου και τεμπέλη και μάλιστα σε μεγάλο βαθμό και τα δύο. Ευτυχώς, έχω αδύνατη μνήμη και δεν θυμάμαι τι ακριβώς είχε περάσει στην τάξη μου. Δυστυχώς, ο ίδιος έχει πολύ καλή μνήμη κι όχι μόνο αυτό, την εξασκεί και κάθε φορά που με βλέπει, γιατί μένουμε στο ίδιο χωριό.
Το περίεργο είναι πως παρόλο που τα θυμάται όλα, και δεν διστάζει να μου τα υπενθυμίζει με κάθε ευκαιρία, παράλληλα μου δείχνει την εύνοιά του, όπως πρόσφατα που του παρήγγειλε ο άνδρας μου ένα σύστημα δορυφορικής λήψης- είναι καλός ηλεκτρονικός- του είπε:"Δεν θέλω λεφτά για την εγκατάσταση, μόνο να πιω καφέ με τη δασκάλα μου και να τα πούμε"
Αν έχω την παραμικρή συμβολή σ' αυτό που εξελίχθηκε ο μαθητής μου, ομολογώ ό,τι δεν νιώθω την παραμικρή τύψη για το κυνηγητό που του έκανα.

4 σχόλια:

meril είπε...

Ο κάθε μαθητής θέλει τον τρόπο του
Εμείς μπορεί να κάνουμε λάθη στο δρόμο μα το παιδί νοιώθει πως δεν είναι λόγοι εμπάθειας που μας οδηγούν σ'ανορθόδοξη συμπεριφορά

Θερσίτης είπε...

Είσαι σκληρή και κακούργα. Μέχρι και 15 χρόνια μετά την αποφοίτηση τους φοβίζεις.
Για δώσε καμιά από τις άλλες τεχνικές σου.

gyristroula2 είπε...

Ευτυχώς, μέριλ, που οι μαθητές μερικές φορές μας δείχνουν μεγαλύτερη επιείκεια από αυτή που εισέπραξαν από μας. Κι όχι μόνο όταν μεγαλώσουν.

gyristroula2 είπε...

Έλα, έλα, θερσίτη, ομολόγησε, έχεις κάνει κι εσύ "συμβόλαια ανάγνωσης" και "προσκλητήρια κηδεμόνων"; Δεν με ξεγελάς εμένα, το έχω δει εγώ το μάτι σου, ίδιο του Τζακ στη Λάμψη!
Τεχνικές ε; Αυτά κατ' ιδίαν μη μας πάρουν είδηση τα σαΐνια. Εντάξει θα σου πω ένα ψιθυριστά:
Η αντιγραφή έχει το εξής δραστικό αντίδοτο: Οι εργασίες στην τάξη δεν διαβάζονται από μέσα (ούτε παραδίδονται απλώς για διόρθωση) παρουσιάζονται προφορικά , κοιτώντας λίγο κλεφτά το τετράδιο, με σημειώσεις στον πίνακα, ερωτήσεις και σχόλια από τους συμμαθητές.
Χεχεχε! Άντε να αντιγράψεις έτσι!
Πρέπει να είσαι πιο εφευρετικός από τα τεμπελόσκυλα, στις μέρες μας!