Αν έχετε ευαίσθητη ψυχή, μη συνεχίσετε το διάβασμα.
Θα περιγράψω ένα είδος "ανθρώπου" που παρασιτεί στο κουφάρι της δημόσιας εκπαίδευσης.
Διορίστηκε κάπου στην επαρχία, έμεινε εκεί λίγο, μέχρι να καταλάβει ότι δεν του ταιριάζει το σχολείο και αυτά τα βρομερά πιτσιρίκια κι έφυγε γρήγορα με απόσπαση "διά τας ανάγκας της υπηρεσίας" προς την Κεντρική Υπηρεσία του ΥΠΕΠΘ. Η μόνη ανάγκη που αντιλαμβάνομαι είναι η σωτηρία των μαθητών του, αλλά η υπηρεσία μάλλον άλλη εννοούσε.
Έμεινε χρόνια στην υπηρεσία, μέχρι να δικτυωθεί και να βρει μια θέση γραφείου σε διεύθυνση.
Αργότερα με καμάρι διηγούνταν: Στο υπουργείο ξυνόμασταν όλοι μαζί. Έπαιρνε κάποιος και ζητούσε τον κ. Τάδε ή ερχόταν και άφηνε μια αίτηση και μόλις έφευγε, την κάναμε σαίτα και στα σκουπίδια.
Παράλληλα ανακατεύτηκε και με την Ιερά Σύνοδο, καθότι βαθύς Χριστιανός. Οι πληροφορίες από μέσα για τα όργια του ενός μητροπολίτη και για τα μαχαιρώματα του άλλου υπέρ του τρίτου συνεχείς και με καμάρι να αναπαράγονται. Και όλα αυτά ασφαλώς με το αζημίωτο. Κι από εδώ και από εκεί εισπράξεις.
Με την τάξη καμία σχέση. ΕΥΤΥΧΩΣ, πρέπει να πούμε.
Αυτά τα ανθρωπάρια βυσσοδομούν και έρποντας γεμίζουν τον τόπο της δημόσιας εκπαίδευσης με τα λοιμωξιογόνα σάλια τους.
Ποιος μπορεί να μην ανακατευτεί; Να μη θυμώσει; να μην τα βροντήξει και να πει:
Άει στο διάολο, επιτέλους!
9 σχόλια:
Ακριβέστατη περιγραφή και εύστοχη παρομοίωση. Αυτό το είδος ενδημεί σε όλο το δημόσιο και είναι ανθεκτικό σε κάθε πολιτική αλλαγή και μεταρρύθμιση. Το χειρότερο για μας είναι να τους εκπαραθυρώσουν από τα γραφεία και τις διευθύνσεις και να ενσκήψουν στα σχολεία. Υπήρχαν άνθρωποι που για πάνω από 10 χρόνια απείχαν από τη διδασκαλία και, όταν επέστρεψαν, ήταν δημόσιος κίνδυνος.
Το σκάνδαλο είναι ότι αυτοί μπορεί να διοριστούν σε δυσπρόσιτο μέρος, να μην πατήσουν ποτέ και να παίρνουν τα μόριά του, ενώ δουλεύουν δίπλα στο σπίτι τους. Το μεγαλύτερο τσατσιλίκι. Και κανείς δεν μιλάει από την ΟΛΜΕ.
Ένας τέτοιος, που με ήξερε κιόλας και ήξερε και το δέσιμό μου με τα παιδιά, πήρε τη θεση μου στο σχολείο μου.
ΠΟΤΕ ΕΓΙΝΕ ΑΥΤΟ;;;;
εγω είμαι ενας μαθητής λυκείου και διαβάζοντας αυτό το post ήθελα να ρωτήσω:δεν υπάρχει κάποιος ανώτερος να ελέγχει τους εκπαιδευτικούς κατα τακτα χρονικά διαστήματα,ωστέ να ξέρουν ποιοι αξίζουν να έχουν αυτή τη θέση και ποιοι όχι;;
Όχι, δεν υπάρχει κανένας τέτοιος έλεγχος.
Η τελετή υποδοχής του γυνοσάλιαγκα ετοιμάζεται αυθόρμητη και ενθουσιώδης. Εγώ θα βιντεοσκοπώ και βέβαια θα την ανεβάσω στο youtube, για να γελάσει κάθε πικραμενος. ΟΙ μαθητές κατεβάζουν άπειρες ιδέες για την πρώτη ύλη της υποδοχής.
Μετά βα-ίων και κλάδων.
Φίλε Θερσίτη
το συγκεκριμένο πρόβλημα είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα όλων των σχολείων μέσης εκπαίδευσης που έχουν λόγω θέσης μόρια.
Οι «γδυμνοχοχλιοί» τα κυνηγούν , παίρνουν τις οργανικές θέσεις και τις σχετικές αποσπάσεις αδιαφορώντας για τις γνωστές συνέπειες στην ποιότητα της εκπαίδευσης στις τοπικές κοινωνίες που κατάφορα περιφρονούν.
Τα Λύκεια και τα Γυμνάσια της περιοχής μου στη Μεσσαρά της Κρήτης είναι και αυτά μόνιμες δεξαμενές αποσπασμένων «για τις ανάγκες τις υπηρεσίας».
με συνεπεία κάθε χρόνο αναπληρωτές , χαμένες ώρες, να μη μπορείς να δέσεις το σύλλογο, χαοτική κατάσταση, και προπάντων , καθηγητές ντόπιοι να μη μπορούν να έρθουν να διδάξουν στο τόπο τους.
Θέλω να μου επιτρέψεις να αντιγράψω το post και στο δικό μου blog και να ξέρεις ότι είμαι μαζί σου εκατό τοις εκατό.
Εγώ όταν δε μπορούσα μετά από τρία χρόνια στα Ζωνιανά (Κράνα) να μπώ στο χωριό μου εξαιτίας των «γδυμνοχοχλιών» τους απείλησα (και θα το έκανα) και αυτούς και το γραφείο με μήνυση.
με εκτίμηση
Κωστής
Ax, θερσίτη, αν όντως το ανεβάσεις στο youtube, μην παραλείψεις να μου το στείλεις, έτσι; Μερικές φορές σκέφτομαι ότι θα έπρεπε να έχω τραβήξει τη γουρούνα με το κομπολόι και το τσιγάρο να βρίζει χειρότερα από νταλικιέρη...
Δεν υπάρχει κανένας έλεχγος πια ...
Καλημέρα ...
Δημοσίευση σχολίου